3e deel/verslag

Met de bus terug naar Dhaka en de volgende dag verder alleen reizen naar Cihittagong in heel heel luxe bus, bijna had ik de bus gemist door de enorme files in de stad en omdat PUM taxi bijna een uur te laat kwam.

Ik geniet ervan om nu echt een beetje aan mijn vakantie te beginnen en na een busrit van bijna 7 uur kom ik aan. In 2012 toen ik hier ook was voor een project heb ik een gedeelte geslapen bij Ivy Hasan en met haar onderhield ik al die jaren contact via de mail en Facebook. ZIj heeft me nu opgehaald op het busstation en het voelt als een beetje thuiskomen, ze is echt gastvrij en vriendelijk.
Het grote verschil met Meherpur is dat ik nu verblijf in een gezin waar men goed Engels spreekt, waar we de beschikking hebben over een privé chauffeur en waarvan alles voor me wordt georganiseerd. Ivy is naast docent designer en heeft een eigen werkplaats waar ongeveer 5 mensen vast werken. Regelmatig verzorgt ze modeshows van haar ontworpen kleding en sari's, erg interessant.

Op de eerste dag ga ik mee met Ivy naar een privé-school waar zij lessen verzorgt aan verschillende groepen kinderen. Ik help haar en alle personeelsleden (voornamelijk vrouwen) zijn erg in mij geïnteresseerd, alle lessen worden in het Engels gegeven. De klassen zijn klein en ik krijg een goede kijk op het onderwijssysteem. Ik ben onder de indruk van het niveau, heel anders dan in Meherpur waar meer dan 60 kinderen in de klas zaten. Er moet door de ouders ongeveer 65 euro per jaar betaald worden, dus niet betaalbaar voor een huishoudster die ongeveer 30 euro per maand verdiend. De verschillen in salarissen zijn enorm groot.

Ik bezoek een tv studio waar Ivy geïnterviewd wordt, ik maak weer van alles mee van opmaken tot het bijwonen van het interview in de studio.
Daarna met de taxi met de directrice van de kamer van Koophandel naar een heuvelgebied rondom Chittangong, heerlijke frisse lucht en groene omgeving.

Wist je dat als het aantal inwoners per vierkante meter in Nederland gelijk zou zijn met die in Bangladesh dan zouden er in ons land 50 miljoen mensen wonen, onvoorstelbaar.

De volgende dag bezoek aan de haven, geld pinnen, shoppen en lunchen in de Chittangong club, bezoek aan Amina. Een wat excentrieke vrouw gehuwd met een hoge leger-man, woont in een prachtig huis en daarna op de markt veel zijde gekocht voor kleding.

Dagje naar Bandarban,een afgeschermd gebied aan de grens met Myanmar, hier wonen veel inlandse volken. We hebben veel problemen om permissie te krijgen om het gebied binnen te gaan en de bewakers zijn heel blij als die witte dame uit Nederland s avonds weer vertrekt uit het gebied.
We reizen met auto van die hoge piet bij het leger,(Armina) het is een stevige auto maar het is wel een soort kamikaze tocht in het donker met regen en verstopte wegen ook s avonds om 11 uur.
Bandarban is prachtig, een heerlijke temperatuur en prachtige bergen en bossen.
Er worden natuurlijk weer honderden foto's gemaakt, ik denk dat het voor velen een soort image kwestie is om met mij op de foto op hun Facebook te staan.
Ik maak een foto van mezelf op dezelfde plaats al 5 jaar geleden, dezelfde jurk! Zie eventueel ook de foto's op mijn Facebook pagina.

Ik maak foto's van heel andere dingen, ik heb een heel andere kijk wat interessante foto's kunnen zijn.

Door de regen kunnen niet alle geplande workshops doorgaan in Chittangong maar ik heb er leuke dagen en interessante mensen ontmoet.
Mijn flesje cognac was al een tijdje op maar op de laatste avond bij een rijk moslim gezin kwam de heerlijke whisky te voorschijn en daar heb ik heerlijk van genoten!

Morgen terug naar huis met veel bagage!!
Groetjes bernadette